توضیحات
کتاب شرح و تفسیر لوح محفوظ
کتاب شرح و تفسیر لوح محفوظ اثر سید ابوالحسن حافظیان است. کتاب حاضر درباره پاره‌ای از مقامات پیامبر اسلام (ص) بر مبنای علم اعداد که بر اساس اسلوب و ضوابط خاص این علم تدوین شده است .علم اعداد فن محاسبات ابجدی است که با اعداد هماهنگی دارد .این اثر حاوی جداول و نمودارهایی است که با ارزش عددی خاص از حروف الفبایی ابجد تهیه شده‌اند و هر یک از صفات و اسما مندرج در آن دارای معادل عددی می‌باشند که با استفاده از آن‌ها می‌توان مفاهیم را استخراج نمود.
درباره ابوالحسن حافظیان
سید ابوالحسن حافظیان (زاده:۱۲۸۲ مشهد – درگذشت: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۶۰ مشهد) از نویسندگان و عرفای معاصر طریقت چشتیه و شیعه بود. وی از کودکی به توسط پدرش که او نیز به عرفان علاقمند بود حسنعلی نخودکی اصفهانی (ازعرفای معاصر شیعه و مقیم مشهد) آشنا گردید و در دروس وی حاضر شد. سید موسی زرآبادی و سید مظهر حسین هندی از دیگران استادان وی بودند. سال‌ها در یکی از حجره‌های فوقانی صحن عتیق رضوی (صحن انقلاب)- حجره‌های رو به قبله، در سمت شمال شرقی- به عبادت و ریاضت اشتغال داشت.
وی به دلیل بیماری فصول سرد سال را بههند عزیمت می‌نمود که حاصل آن ترویج و گسترش اسلام در آن سامان و از جمله کشمیر بود. قمر غفار ریاست دانشگاه زبان و ادب فارسی دهلی نو معتقد است که حافظیان در کنار میر سید علی همدانی نقش مؤثری در گسترش اسلام در کشمیر داشته‌است. وی لوح محفوظ را در تپه «صوفی پوره» واقع در دامنه کوه ترال کشمیر، استخراج کرد. وی که در هند با دختری ایرانی که پدرش استاد دانشگاه بود (پروفسور میرزا علی‌نقی شریفی از اساتید دانشگاه بمبئی و ز نوادگان می‌رسید علی همدانی) ازدواج کرده و پس از سقوط رضاخان به ایران بازگشت.
عزیزاالله عطاردی در کتاب «فرهنگ خراسان» بخش طوس در شرح حال ایشان نوشته‌اند:
او پس از تحصیلات و فراگیری علوم متعارف و کسب فیوضات معنوی از محضر اساتید از جمله مرحوم نخودکی و سیدموسی زرآبادی، عازم هندوستان شد و در آن کشور پهناور مقیم گردید او در هندوستان به محافل و مجالس اهل علم و ادب و عرفان نزدیک شد و در اکثر شهرها و ولایات هندوستان به تحقیق و تفحص پرداخت و با طبقات گوناگون آشنا شد حافظیان پس از مدتی اقامت در هند یکی از شخصیت‌های بزرگ مسلمان در آن کشور گردید و در همه شهرها و ولایات مشهور شد.
سید موسی زرآبادی از جمله اساتید او در علوم غریبه بود. خود ابوالحسن حافظیان بعدها به یکی از اساتید مسلم علوم غریبه تبدیل شد.
از جمله اقدامات وی در این سال بازسازی ضریح حرم علی بن موسی الرضا و نصب ضریح جدید در نیمه شعبان ۱۳۷۹ هجری قمری نصب نمود.
محمدرضا حکیمی دربارهٔ ایشان می‌گوید:
مرحوم ابوالحسن حافظیان ، در «هردوار» در آب گنگا غسل کرد، در بت خانه، پشت به بت و رو به قبله نماز خواند و بعد از نماز به صدای بلند و لحن عربی، قرآن قرائت کرد، مرتاضین زیادی استماع کرده و متأثر شدند.
حکیمی معتقد است که وی پیرو مکتب تفکیک بوده و به «سلوک شرعی» اعتقاد داشتند، و از «سلوک صناعی» بدور بود.
مراسم بزرگداشت وی ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ در دانشگاه کشمیر برگزار گردید. همچنین بزرگداشت وی در سرای اهل قلم در مرداد ۱۳۹۰ برگزار گردید و از کتاب ارجنامه وی رونمایی شد.
وی در یکی از رواقهای حرم علی بن موسی الرضا مدفون است.
دیدگاه‌ها (0)
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.