رمان دارالمجانین یکی از آثار و کتاب های معروف در ادبیات داستانی ایران است. این کتاب تألیف سید محمد علی جمالزاده سرگذشت پسرکی یتیم است که در منزل عموی ثروتمند که مرد خسیسی بود زندگی می‌کند و به دختر او به نام بلقیس دل می‌بندد و به دنبال همین موضوع عمو او را از منزلش بیرون می‌کند. در این بین ماجراهایی رخ می‌دهد که پسر ترجیح می‌دهد خودش را به دیوانگی بزند تا او را به تیمارستان ببرند. محمدعلی جمال زاده در مقدمه این کتاب چنین نوشت : توی دکان میرزا محمود کتابفروش نشسته بود که پیرزنی تعدادی کتاب برای فروش آورد. شوهر پیرزن به اتهام دزدی از دارالمجانین اخراج شده و از ترس بازخواست متواری است. جمالزاده کتابی از پیرزن می‌خرد. پیرزن به جای سه عباسی طلب جمالزاده، کاغذهای دست‌نویس لوله کرده‌ای به او می‌دهد. جمالزاده بعد از مدتی به سراغ کاغذهای دست‌نویس می رود، شروع به خواندن می‌کند و رمان آغاز می‌شود .
شخصیت پردازی در دارالمجانین
به طور کلی در مورد شخصیت پردازی در دارالمجانین می توان گفت که عموما شخصیت ها تیپ گونه و سطحی هستند. آنها در یک و یا چند صفت خلاصه می شوند و دیگر هیچ. ابتدا نویسنده این صفات را ردیف می کند و بعد در ادامه مثل اینکه بخواهد آن صفات را به اثبات برساند شروع می کند به مدرک آوردن و فقط حول و حوش همان چند صفت، چند پاراگراف یا حتی چند صفحه شرح می نویسد. به عنوان نمونه اگر شاه باجی خانم پرگوی است، خواننده مجبور است چندین پاراگراف یک نفس از زبانش بشنود و اگر عمو خسیس است چند صفحه از دهان او درباره ی مزایای مال اندوزی حرف می زند و…
رویکرد نویسنده برای آشنا نمودن خوانننده با تیپ هایش نیز خیلی سهل انگارانه است. هریک از تیپ ها (شخصیتها) به طور جداگانه و جزیره ای فصلی را به خود اختصاص می دهند. این طور نیست که شخصیت ها در تقابل با هم و در میان حوادث شکل گیرند و در ذهن خواننده ساخته شوند بلکه مثل آن است که هر یک مداد رنگی جداگانه ای باشند برای کشیدن هر تکه از یک تابلو (داستان) که نویسنده به دلخواه خود و نه به ضرورت داستانی یکی از آنها را بر می دارد و گوشه ای را رنگ می زند تا کی دوباره نوبت آن مداد رنگی برسد.
نام کتاب: دارالمجانین
نویسنده: محمد علی جمالزاده
مترجم: ابوالحسن نجفی
فرمت فایل: PDF
حجم فایل: ۱ مگابایت
تعداد صفحات: ۱۱۸ صفحه
دیدگاه‌ها (0)